Zondag 6 september
We mogen weer en ook al is het nu even anders, ik heb er superveel zin in! Vandaag zijn Chantal en ik vertrokken naar één van onze Waddeneilanden Schiermonnikoog. Vanaf onze gezellige huis tot aan de haven in Lauwersoog toch een goede twee uur rijden. De tassen ingeladen en daar gaan we, over de A4 richting Leeuwarden en dan de Afsluitdijk over. De co-piloot deed haar werk goed en zorgde er voor dat het de kapitein aan niets ontbrak, watertje, stukje chocolade, wat een verwennerij!
Het was rustig op de weg en wij konden lekker doorrijden. Bij het monument op de Afsluitdijk even de benen gestrekt en lekker uitgewaaid.
Wij vervolgde onze weg weer naar de haven van Lauwersoog. Mooi op tijd kwamen wij aan, voor zes euro per dag de auto op P2 geparkeerd en vanaf daar naar de veerboot gelopen. In de hal waar je het kaartje voor de overtocht kunt kopen, moet je al een mondkapje op, het is even wennen, je bent toch snel geneigd om het kapje naar beneden te trekken als je iets wil zeggen, maar het ging goed. Voor iets meer dan 30 euro heb je een retourtje Lauwersoog – Schiermonnikoog. De veerboot is netjes en duidelijk ingericht in deze Corona tijd, looproute en kuchschermen tussen de coupés. Helemaal aan het eindje, vonden wij twee mooie en ruime plekjes. De wc ook even uitgeprobeerd en die was ook super schoon, blij mee want ik moest al even. Op het bovendek kun je overigens ook zitten, alleen voor nu toch even te frisjes. Met veel geronk werd de motor gestart en verlieten wij het vaste land onderweg naar Schiermonnikoog. Een mooie drie kwartier later meerden wij aan bij de Veerdam van Schiermonnikoog. Alsof Corona op het vast land was achter gebleven dromden de mensen samen voor de deur om de boot te verlaten. Wij bleven rustig wachten totdat iedereen een beetje weg was, onze fietsen staan toch al klaar bij fietsverhuur Soepboer.
Vrijwel direct naast de boot vonden wij de fietsenverhuur. Tweemaal een luxe damesfiets met zeven versnellingen voor de dames Pieterse, check! Er kwamen twee degelijke Gazelles te voorschijn, rugzakken op en daar gaan we! Pittig windje en heuveltje op, dat was even aanpoten, wel meteen leuk uitzicht over de omgeving. Wij konden linksom of rechtsom naar ons hotel, wij gingen voor de laatste optie, zodat wij alvast wat van het gezellige dorpje konden meepakken. Leuke, mooie, oude huisjes en veel gezellige restaurantjes. Ons appartement, bij hotel Graaf Bernstorff, was nog niet klaar, gelukkig konden wij onze grote tassen er wel achterlaten, dat scheelt een hoop gesjouw. Wij besloten in de tussentijd ergens te gaan lunchen en gingen er met de benenwagen op uit. Bij alle restaurantjes even geneusd en uiteindelijk gekozen voor de kibbeling van de Koffiekajuit. Gezellig tentje, de kibbeling was oké maar won het toch niet van de superlekkere kibbeling van onze marktvisboer in Aalsmeer.
Al verkennend liepen wij het dorpje na de lunch verder door. Er was een kleine supermarkt open, leuk winkeltje maar kwam er alleen met een fles Sauvignon, van druiven geteeld op Schiermonnikoog, vandaan. Brood, melk, kaas, vleeswaren en fruit hadden ze niet (meer).
Yeah, het is drie uur en wij mogen ons appartement in. Wij verblijven op nummer 34, een vier persoonsappartement op de eerste etage. Ruim en een fijn balkon met zitje. Van de ene slaapkamer een walk-in-closet gemaakt en op de de andere kamer de bedden iets meer (Corona-proef) uit elkaar geschoven. Toen alles ingericht was, besloten wij nog even een rondje over het eiland te gaan fietsen. Ons hotel is bij de walviskaken en die is op elke (digitale) kaart makkelijk te vinden, verdwalen kunnen wij dus niet!
Over de kinderkopjes fietsten wij richting de vuurtorens, niet veel later ging het pad over in een gezellig knisperend schelpenpad. De witte vuurtoren passeerden wij alleen, bij de rode konden wij onze fietsen parkeren en de toren van dichtbij bekijken. De vuurtoren, Noordertoren, is nog in gebruik en wordt 24 uur per dag bemand. Helaas worden er geen rondleidingen gegeven, ben wel benieuwd hoe zo een toren er van binnen uit ziet en natuurlijk ook benieuwd naar het schitterende uitzicht over Schiermonnikoog en de naburige schiereilanden. Bij de rode vuurturen ook een huisje met allerlei dingen gevonden in de zee, reddingsboeien, schelpen, touw, stukken hout etc., leuke verzameling.
Lekker fietsend door het Schierse land met af en toe een klimmetje gingen wij verder. Leuke plekjes gezien waar wij de komende dagen vast nog even uitgebreid gaan stoppen. Sneller dan wij eigenlijk verwachtten stonden wij weer voor de walviskaken. In het appartement lekker even onder de warme douche gedoken, ik was best afgekoeld en dat terwijl wij toch echt wel flink op de pedalen hebben gestampt. Hadden niet zo veel zin om nog op zoek te gaan naar eten. Bij Vrouwe Jacoba, de kleine supermarkt, hadden wij een afhaalmenu meegenomen en daar besloten wij dan ook iets lekkers te bestellen. Chantal ging voor de spareribs en ik ging voor de gamba’s in knoflooksaus. Keurig op de afgesproken tijd ging Chantal haar telefoon en stond de bezorger klaar bij de walviskaken. Het eten smaakte heerlijk, lekker met boontjes en spekjes, gebakken aardappeltjes, smullen!
Maandag 7 september
Prima geslapen, wel een beetje vroeg wakker en ’s nachts een paar keer net op tijd wakker voordat ik mijn bed uit kukelde. Het bedje is wat smaller dan mijn bedje thuis. Chantal sprong onder de douche en ik ging naar de supermarkt aan de overkant van het hotel. Oepsie, die gaat pas om negen uur open, eerst dan maar even een kopje thee in ons appartement. Drie minuten voor negen ging ik voor een nieuwe poging en nu stond er een rij. Er was een goed beleid, één voor één en alleen naar binnen. Al snel mocht ik ook naar binnen. De spullen die wij wilden hebben staan allemaal in de buitenste schappen en ik kon gewoon in het treintje van karretjes doorlopen. Bij het heerlijk geurende verse brood was een opstopping. Natuurlijk waren er ook mensen voor wie Corona niet bestaat en die dachten even tussendoor te sluipen, hen werd door de andere wachtende toch netjes verzocht om ook gewoon in de rij te gaan staan, onder veel gemopper werd dat uiteindelijk toch gedaan. Ik ging voor een halfje donkerbruin en twee heerlijk nog wat warme broodjes met pompoenpitten. Chantal zat al kaar met een gezellig gedekte ontbijttafel. Plannen gemaakt en we gaan vandaag richting de Balg lopen. Als we mazzel hebben, kunnen wij hier zeehonden zien.
Vanaf het appartement vertrokken wij op de fiets naar de Kobbeduinen, mooi stukje natuur met gezellig knisperende schelpenpaden en langs het pad een heksenkring van paddenstoelen. Er zijn een aantal wildroosters en je fietst er zo tussen de koeien door, heerlijk Hollands!
Een stukje verder was een fietsenparkeerplaats en vanaf daar gingen wij verder de Kobbeduinen in, op weg naar het Baken. Via de paden aan de kant van de Waddenzee liepen wij er naar toe. Even klimmen maar dan heb je ook een leuk uitzicht over het gebied van de Kobbeduinen, de Waddenzee en de Noordzee. Het baken/de Kaap is van hout en dient als dagmerk voor de scheepvaart. Via het pad aan de kant van de Noordzee liepen wij deels terug en vanaf daar wilden wij het Kwelderpad richting de Balg nemen. Dit bleek iets ingewikkelder dan gedacht. Doordat de kwelder tussen de Noordzee en de Waddenzee nog wel eens volloopt met water is er geen echt pad. Dus in plaats van rechtdoor te steken richting de Noordzee, dwaalden wij er rond, dan weer dicht langs een wandelpad, het Bouwe Hoekstra pad, en dan weer ver er vanaf. Via navigatie geprobeerd om toch bij het pad te komen, maar dan moesten wij echt dwars door de kwelder heen via plekken waar nog geen wandelspoor liep en dat leek ons niet de bedoeling. Na een goede twee uur struinen door het kweldergebied kwamen wij dan eindelijk aan op het Bouwe Hoekstra pad, dit pad lopend nog zeker een uurtje af en toe wat glibberend gevolgd en toen waren wij eindelijk bij de Balg. Het was best even pittig geweest, de heide staat kniehoog, de modder is spekglad en de beekjes niet altijd even goed zichtbaar.
Bij de Balg helaas geen zeehond te bekennen, wel veel meeuwen en op veilige afstand van de meeuwen onze poncho’s uitgevouwen en genoten van de meegebrachte mueslibollen. Er was geen kip te bekennen op dit stukje Schiermonnikoog. Wij besloten over het rustige strand terug te lopen richting het baken. De zee was ruig en er stond een fijn briesje. Het enorm brede strand lag bezaaid met mooie en grote schelpen. Op het ruisen van de zee na, en af en toe een oversjeesende straaljager, was het er muisstil, heerlijk! Al strandjuttend kwamen wij aan bij het pad dat ons weer terug moest leiden naar het Baken. In het begin was het pad goed te doen, maar daarna werd het weer deels onvindbaar. Op de navigatie teruggelopen naar het baken, dwars door de kwelder heen. Het stevige heide zwiepte tegen onze blote enkels aan en zorgde voor kleine sneetjes. Inmiddels had ik ook een paar beekjes over het hoofd gezien en waren mijn voeten niet zo droog meer. Het was een echt Kommer en Kweldergebied, maar zo mooi, het is het allemaal waard! Na een goed half uurtje ploeteren zagen wij het baken aan de horizon verschijnen en nog geen half uurtje later stonden wij weer bij de opgang waar onze fietsen geparkeerd stonden. Wat een tocht en wat een aanrader!
Het was lekker om de zware tocht er even uit te fietsen, terug in ons appartement even met de voetjes omhoog en opwarmen met een kop thee. In deze tijd is het helaas nodig om bij nagenoeg elk restaurant te reserveren, als je niet weet hoe de dag gaat lopen, toch wat lastig. Uiteindelijk buiten op het terras van ons appartement beland, daar kon je zonder reservering aanschuiven en dan van de kleine kaart bestellen. Wij gingen voor de kipsaté met een enorme berg patat. Geprobeerd om de patat te laten vervangen door aardappeltjes of rijst, maar dat was helaas niet mogelijk. Voor mijn enorme trek was het eten even prima, maar meer dan dat was het niet. ’s Avonds een paar potjes ticket-to-ride gespeeld met als prijzenpot, de gejutte strandschelpen.
Dinsdag 8 september
De dag begon vandaag een beetje druilerig. Hadden de leuke fietsroute bedacht, maar deze toch maar even in delen geknipt. We gaan om de Westerplas heen fietsen en kijken wat er allemaal te beleven is. We begonnen ons rondje bij de witte vuurtoren. De witte vuurtoren, de Zuidertoren, werd net als de rode vuurtoren in 1854 gebouwd. Toen de rode vuurtoren een draailicht kreeg, werd de witte toren overbodig als vuurtoren en omgebouwd naar watertoren. Tot 1992 werd de toren als watertoren gebruikt, daarna werd deze verkocht en inmiddels functioneert de witte toren als antenne toren. Bovenop de toren staat een één meter twintig hoge monnik die aangeeft uit welke richting de wind waait. Voor vijf euro kun je de toren bezoeken, eindelijk! Er is niemand om je rond te leiden en de vijf euro tik je af met een contactloze betaling, slim bedacht. Door het draaihekje en hup de toren in. Daar viel het wel een klein beetje tegen, het waterreservoir is, uiteraard, nog aanwezig en daardoor kun je alleen tot de eerste verdieping klimmen. Wij waren de enige twee bezoekers en hadden alle tijd om alles goed te bekijken en te lezen.
Na de antenne- anex water- anex vuurtoren gingen wij op de fiets richting de Westerplas. Weer heerlijk knisperend schelpenpad, het is hier overigens wel oppassen dat je niet van je sokken wordt gereden door de elektrische fietsmaniakken. Zeker 50% van de gehuurde fietsen op Schiermonnikoog is elektrisch en niet iedereen lijkt er even handig mee.
Vrijwel meteen aan het begin van het pad langs de Westerplas heb je al goed zicht op de broedplaatsen van de verschillende vogels. Wij fietsten toch nog even door naar de vogelspothut voor een nog beter uitzicht. Helaas viel dat een beetje tegen en het werd ook een beetje druk in het hutje. Wij besloten terug te fietsen naar het begin en daar de vogels te bewonderen. Er waren vele eenden soorten en lepelaars.
Een stukje verderop kon je een kleine heuvel op en vanaf daar kun je het achterliggende rif bewonderen. Het rif is een brede zandplaat die is vastgegroeid aan het eiland nadat de Lauwerszee werd afgesloten. Op het rif groeit voornamelijk heide en zeekraal, het is een vogelbroedplaats en je kunt er ook zeehonden tegenkomen. Die laatste wilden wij wel graag zien en dus besloten wij om het rif over te steken. De ondergrond was eigenlijk een beetje hetzelfde als het kweldergebied, alleen meer zand dan grond. Na een paar honderd meter kwam er een beekoversteekje. Even het juiste punt vinden en hopla naar de overkant, na deze volgden er nog vele. Bijna aan het eind werd het te drassig voor onze wandelschoenen en uiteraard was er geen zeehond te bekennen. Wij liepen weer terug naar onze fietsen en vervolgde onze weg langs de plas.
Onderweg nog een mooi uitzicht op de twee vuurtorens, de witte viel een beetje weg tegen de bewolking, dus het was wel even zoeken. Over het schelpenpad ging onze weg verder tot wij het dorp via het oudste huisje weer binnen reden. Bij restaurant de 4 Dames parkeerde wij onze fietsen voor de lunch. Het is een leuk restaurant annex hotel, in de kast veel gezelschapsspelletjes, waaronder Ticket-to-ride, maar wij hebben ons in kunnen houden. Beide gingen wij voor een mosselpannetje, 800 gram verse mossels, mjam, mjam, geserveerd met brood en gebakken aardappeltjes. In het pannetje ook allerlei “vergeten” groente, zoals zeekraal, selderij en venkel. Het was een echt smulfestijn!
Buiten was het ondertussen weer begonnen met miezeren, yak het zit vandaag niet echt mee. In ons appartement gerelaxt tot een uurtje of vijf, toen was het tijd om ons klaar te maken voor onze excursie van vandaag, een boottocht op zoek naar zeehonden en een wandeling op de Engelsmanplaat. Voor de wandeling werd een korte broek aangeraden en voor op de boot warme kleding, met een goed gevulde rugzak gingen wij op weg. Op de fiets vertrokken wij richting de Veerdam, er stond een best windje en wij waren er zo. In de verte kwam de boot, MS Boschwad, al aan. Op de boot moest het mondkapje op, het was er voor deze tijd ook best druk. Wij vonden een mooi plekje aan de rechterkant. Tegenover ons is de bank nog vrij, whaaa helaas een vrouw met een springerige, drukke hond! Schijtert als ik ben sprong ik zowat op de bank, weg van ons plekje. En in plaats dat de vrouw aanbood om ergens anders te gaan zitten met haar hond, parkeerde ze haar derrière op onze plek en namen wij genoegen met achteruit varen aan de linkerkant. De boot was nagenoeg vol en wij vertrokken over de Waddenzee langs Schiermonnikoog. Na een klein half uurtje waren er heel in de verte aan de linkerkant een aantal zeehonden op een bank te zien. Een klein kwartiertje verder voeren wij vrij dicht langs een zandbank met zeehonden (aan de rechterkant). Zo schattig er waren ook jongen bij! De boot voer er rustig langs en wij hadden alle tijd om de dieren te bekijken, zonder dat de dieren gestoord werden in hun leefomgeving.
Niet veel verder zagen wij de Engelsmanplaat met de spotterswoning al liggen. Schoenen uit, legging tot boven de knieën en via een ladder vanaf de punt van de boot het ruime sop in. Het zeewater was nog niet eens heel erg koud. Lekker met de voetjes in het zand gewoeld en overigens net geen natte kont. Mijn legging was wel een beetje nat, maar met de wind ook zo weer opgedroogd. De wadgids wist veel te vertellen over het leven op de wadden en met name op de Engelsmanplaat. Een kreeft krijgt bijvoorbeeld elke zoveel tijd een nieuwe schaal om zich heen, de oude wordt afgeworpen en er komt een grotere, dan nog ruimere voor terug. Iedere keer als de oude te klein wordt herhaalt het proces zich.
De Hollandse mossel was hier bijna helemaal opgevist, daarom werden er Japanse mossels uitgezet. In eerste instantie werd gedacht dat de Japanse mossel de Hollandse zou verdrijven, maar uiteindelijk blijkt dat ze prima naast elkaar kunnen leven. Er zijn gelukkig weer voldoende mossels aanwezig. Op het wad ook vele kokkels, deze worden hier niet voor de consumptie opgevist. Al met al een goed uur op het wad rondgelopen, de tour eindigde bij het bewoonde spottershuisje. Hier wonen het hele jaar door onderzoekers die niets anders doen dan het tellen van de vogels en het monitoren van het ecologische systeem.
De ladders van de boot waren alweer naar beneden en wij konden weer aan boord. Beetje glibberen op het dek, gelukkig kon je je goed vasthouden aan de reling. Snel de voeten afgedroogd en mijn warme sokken en schoenen weer aan. Boven op het dek werd het mij op een gegeven moment te fris en ik ging benedendeks zitten. Na een goed uur varen meerden wij weer aan en konden wij van boord. Op de fiets over de donkere dijk van Schiermonnikoog, het was één lange slinger met fietslampen, grappig gezicht. Het was ook wel even fijn om mijzelf weer warm te fietsen, had het benedendeks nog niet heel veel warmer gekregen. In het dorp viel de lange slinger van lichtjes uiteen en ging iedereen op weg naar zijn eigen onderkomen. In ons appartement nog één wijntje gedronken op de leuke en leerzame waddenexcursie.
Woensdag 9 september
Gatver, het ziet er naar uit dat ook vandaag een druilerige en regenachtige dag gaat worden. Rustig aan ontbeten en de tassen alvast maar wat ingepakt. De lucht begon gelukkig wat lichter te worden en het miezerde alleen nog een beetje. Op zo een leuk eiland is het doodzonde om binnen te blijven zitten en dus trotseerden wij de miezer en gingen met de fiets op pad. Lekker rondgefietst tot rond lunchtijd. Hadden allebei goede verhalen gelezen over de vissoep bij strandtent De Marlijn en daar streken wij dan ook uiteindelijk neer. Leuk tentje aan de rand van de duinen en het strand. Vlot en vriendelijk personeel en onze vissoep was er dan ook supersnel. Een grote kom met grote stukken vis en veel garnalen. Wederom weer lekkere “vergeten” groente, die ik thuis ook echt veels te weinig eet, maar dus wel lekker zijn. Heerlijk zitten smikkelen van de soep, het verse brood en de rouille. Als toetje een latte macchiato met een Fries duimkoekje.
Buiten was het nog steeds baggerweer, maar wel met een goed windje om te vliegeren. Laten wij die nou net mee hebben genomen! Snel onze mooie Minion vlieger van 30 cent bij de Dorcas vandaan, uitgeklapt. De vlieger is vrij ligt en stond in no time vrolijk te dansen in de lucht. Zo leuk om na al die jaren weer eens te doen! Whoepie!! Af en toe kwam er een dun zonnetje, maar doorzetten deed deze helaas niet. Nog even een paar schelpen gestrandjut en toen waren wij wel weer koud genoeg om te vluchten naar ons warme appartementje. Inmiddels was het wel te laat om nog ergens te reserveren voor de eerste shift bij een restaurant en om acht uur pas eten vonden wij ook weer net wat te laat. De bezorgservice en het eten van Vrouwe Jacoba van de eerste avond was goed bevallen, waarom zouden wij daar niet mee afsluiten? Zo gezegd, zo gedaan. Een klein uurtje later werd ons eten al afgeleverd bij de walviskaken. Chantal ging weer voor de spareribs en ik voor een lamsschotel met geitenkaas en gedroogde tomaten. Het was weer om je vingers bij op te eten. ’s Avonds de tassen verder ingepakt, wat spelletjes gespeeld en het appartement alvast wat opgeruimd, kunnen we morgen wat langer blijven liggen.
Donderdag 10 september
Ja, ja, vandaag gaan wij dit leuke eiland alweer verlaten. Moeten best op tijd ons appartement uit, maar kunnen onze tassen in het hotel achterlaten en nog even verder op pad over het eiland. Vandaag is het een stralende dag en die zonnestralen laten wij niet ontsnappen! De geplande fietstocht nog steeds niet volledig kunnen fietsen en vandaag was het daar een prima dag voor, nog even een paar leuke plekken en hotspots bezoeken. Wij begonnen onze tocht richting de Kobbeduinen, het blijft een fijn gebied om doorheen te fietsen en wij waren er nagenoeg alleen. Knisperende schelpenpaden, grazende koeien en schapen. Vanaf de Kobbeduinen fietsten wij door naar de Wasserman bunker. De bunker is tijdens de Tweede Wereldoorlog gebouwd door de Duitsers en deed dienst als uitkijkpost. Je kunt hem vrij bezoeken en er hangt veel informatie. Vanaf de bunker, heb je verrassend, een goed uitzicht over een groot deel van het eiland en de beide zeeën. Aan de voet van de bunker is recentelijk een gebied voor stuifduinen aangelegd. Hier vind je verschillende soorten vogels, wij wisten een roofvogel op de gevoelige plaat vast te leggen!
Vanaf de bunker loopt een pad naar beneden naar de begraafplaats Vredenhof. Hier liggen de slachtoffers van beide oorlogen en enkele drenkelingen. De slachtoffers van de oorlog zijn voornamelijk mariniers en militairen, van een enkel graf is de persoon onbekend gebleven. De “stichters” van de Vredenhof, een hoteleigenaar en zijn zoon, liggen hier ook begraven. Het laatste graf dateert van 2017, vermoed dat dit een drenkeling is geweest. Het is een mooie en serene plek. Langs het pad naar de Vredenhof veel paddenstoelen gezien en gefotografeerd, er zitten echte joekels tussen.
Via de witte vuurtoren kwamen wij aan bij de “Banck”, het uitzichtpunt op de dijk van Schiermonnikoog. Vanaf hier kun je de Waddenzee bewonderen. Het was er druk met vogels, die geschrokken luidt kwetterend opvlogen, het was één zwarte wolk. Vanaf de Banck heb je goed uitzicht op het dorp van Schiermonnikoog en de witte vuurtoren. Wij fietsten verder langs de Westerplas. Er waren nu nog meer vogels! Halverwege onze route kwamen wij een leuk paadje door de duinen tegen. Een duin beklommen en daar had je weer een heel ander uitzicht op de rode vuurtoren, bekend beeld ?!? O, ja precies dit beeld hing als foto in ons appartement. Een goed uurtje verder, leuke slingerpaadjes en uitzichtpunten keerden wij weer terug bij ons hotel.
Op het terras genoten van een fijne lunch en aansluitend een lekkere schaal Nachos. Bij de supermarkt nog wat proviand gehaald voor in de auto. Tassen opgehaald en met de fiets gingen wij op weg naar de Veerdam voor de overtocht naar het vaste land. Het was behoorlijk druk met fietsers, auto’s en mensen te voet. Gelukkig gaan er veel makke schapen in een hok. Wij vonden een fijn plekje op het bovendek in de zon. Mondkapje op en genieten van de laatste blikken op het leuke eiland Schiermonnikoog en de stralen van de zon.
Op de parkeerplaat stond mijn trouwe bolide al te wachten. Even 30 euro aftikken en daar gaan wij weer op weg naar het hopelijk net zo zonnige Kudelstaart!
Een korte vakantie op Schiermonnikoog is een echte aanrader, je kunt er lekker actief zijn, genieten van het lekkere eten in de vele restaurantjes, struinen op het strand en superfijn fietsen en wandelen.
