Een voordeel van het Corona tijdperk, op de Nederlandse toeristische plekken is het momenteel helemaal niet zo druk. En dus trokken wij onze wandelschoenen, startte de auto en gingen op weg richting de leuke molens van de Zaanse Schans. Voor beide de eerste keer en wij waren best wel benieuwd. Op de parkeerplaats voor het museum aangekomen, stonden er welgeteld acht auto’s en liep er op een koppeltje na verder niemand naar of bij de ingang, top!
Hoewel de route vrij duidelijk lijkt en je bijna niet verkeerd kan lopen, leek een kaart van het gebied en wat uitleg over de molens ons wel leuk. Op de kaartmachine prijkt een mooi aanplakbiljet, gratis wandelkaarten, maar om ze uit de machine te krijgen moet je toch even twee euro betalen, huh!
Zonder wandelkaart met uitleg over de molens, gingen wij vervolgens op pad. Eerst een leuk klein ophaalbruggetje over en daarna kwamen wij op het pad langs de leuke groene huisjes met winkeltjes die allerlei ouderwetse snuisterijen en lekkernijen verkopen.
Aan het eind van het pad loop je tegen het water aan en ga je met de bocht mee naar rechts richting de statige molens en langs de rivier de Zaan. De paden langs de molen zijn niet superbreed, elkaar op anderhalve meter passeren is een uitdaging en kan alleen als de ene op het pad lager loopt en de ander op het dijkje. Gelukkig was er niemand die ons moest passeren en konden wij volop genieten van de molens langs het water. De meeste molens, musea, zijn gewoon open en je kunt er naar binnen voor een lekkere warme kop koffie of chocomel met slagroom. Wij kwamen o.a. langs de Huisman die als molen verschillende functies heeft gehad, de Gekroonde Poelenbrug een houtzaagpaltrokmolen, de Zoeker een oliemolen, de Klaverblad een kleine houtzaagmolen gebouwd met behulp van de Bankgiro loterij en de Bonte Hen ook een oliemolen.
Na de laatste molen kun je een stukje steiger op vanaf waar je een mooi uitzicht hebt op alle molens, leuk gezicht en met het zonnetje heerlijk om even naar te blijven kijken. Het pad vervolgt zich langs het water, geen molens meer, maar aan de overkant nog wat oud(er)e fabrieken, zoals een oude zeepziederij genaamd De Adelaar.
Op de tweesplitsing buig je af van het water en loop je rechts af richting Bartelsluis. Her en der is er nog wat bebouwing, maar verder is het een echt polderlandschap met weidse vlakte, rust en af een toe een vogel. Het pad volg je met constant het water aan je linkerhand. Bij de in aanbouw zijnde brug is het wat onduidelijk, maar je blijft het pad volgen en steekt de brug dus niet over, je buigt wederom af naar rechts en blijft lekker lopen tussen de weilanden en langs de paardenboerderij aan je linkerhand. Aan het eind van de weg, bij routepaaltje 35 buig je links af en blijf je wederom langs het water lopen. Dit is een leuk dijkje met een windmolen en een fijne picknicktafel met uitzicht over de weilanden.
Niet veel verder moet je een drukke weg oversteken en loop je verder langs een dijk waaraan gezellige woonboten liggen. De ene überkitsch en de ander schattig en goed onderhouden. Leuk stukje om doorheen te wandelen. Langs de kant van het water ook veel mooie bloemen, al dan niet gepland door de bewoners van de dijk. Aan het eind van dit leuke stukje sla je rechtsaf een industrieterrein op. De weg en omgeving is supersaai, echte oude blokkendozen van fabrieksgebouwen, maar tja die geur hé….. Cacao!!! Heerlijk!! Er bevinden zich hier dus enkele cacao fabrieken. De eerste weg weer rechtsaf, richting de rotonde, let op het voetpad loopt vlak langs de fabriekshal. De rotonde rechtdoor oversteken en je loopt zo weer de parkeerplaats van het museum op.
Leuke tocht van ca. 8,5 kilometer en op rustige dagen prima te doen! Als straks de bussen vol met toeristen komen, denk ik geen aanrader meer, hoewel na de Zaanse Schans loopt er bijna niemand meer met je mee en kun je genieten van de stilte bij de weilanden.
Route: Wandelroute 177841: Molens bewonderen op de Zaans…